تمایز سلول‏های خون بند ناف به سلول‏های پیش‏ساز اریتروئیدی در محیط نیمه جامد و در حضور اینترلوکین ۳، اینترلوکین ۶، فاکتور سلول بنیادی و اریتروپویتین

هدف: مطالعه اریتروپوئز نیاز به توسعه روش‏های کشت سلول‏های پیش‏ساز اریتروئیدی با استفاده از توان سلول‏های بنیادی، برای تمایز به رده‏های مختلف سلول‏های خونی دارد. در این مطالعه، تمایز سلول‏های بنیادی خون بند ناف به سلول‏های پیش‏ساز اریتروئیدی در یک محیط کشت نیمه جامد انجام شد. مواد و روش ها: سلول‏های تک هسته‏ای از خون بند ناف استخراج شده و در محیط کشت مایع حاوی فاکتورهای تمایز دهنده اریتروئیدی کشت شدند (مرحله اول کشت). سلول‏های غیر چسبنده در محیط نیمه جامد حاوی فاکتورهای رشد سلول بنیادی، اینترلوکین 3، اینترلوکین 6، اریتروپویتین کشت شدند (مرحله دوم کشت). پس از گذشت یک هفته، کلونی‏های اریتروئیدی ظاهر شده از محیط کشت نیمه جامد برداشته شدند. برای تعیین هویت سلول‏های تمایز یافته، تجزیه و تحلیل فلوسیتومتری برای سنجش cd235a و cd36، ارزیابی سیتولوژی توسط رنگ‏آمیزی گیمسا و بررسی بیان ژن‏های gata-1، eklf و آلفا-گلوبین توسط rt-pcr انجام گرفت. نتایج: تجزیه و تحلیل فلوسیتومتری نشان داد که تمایز یافته، شاخص‏های سلولی ویژه اریتروئیدی cd36 و cd235a را به‏ترتیب در حد 3/94 درصد و 5/95 درصد دارا هستند. ریخت‏شناسی این سلول‏ها در گستره‏های رنگ‏آمیزی شده با رنگ گیمسا، طیف سلول‏های پیش‏ساز اریتروئیدی از پرواریتروبلاست تا ارتوکروماتیک اریتروبلاست را اثبات نمود. نتایج rt-pcr تأیید نمود که سلول‏های تمایز یافته پیش‏سازهای رده اریتروئیدی هستند و ژن‏های gata-1، eklf و آلفا گلوبین را بیان می‏کنند. نتیجه‏گیری: سلول‏های بنیادی خون بند ناف قابلیت بالایی برای تمایز به سلول‏های پیش‏سازهای اریتروییدی با روش شرح داده شده دارند که می‏توان از آن برای مطالعات آزمایشگاهی بهره گرفت.